Met verbazing nam ik vorige week kennis van de eerste resultaten uit het door Aedes opgezette Corporatie Benchmark Centrum én de reacties daarop in de media. De belangrijkste constatering leek dat de bedrijfslasten bij de 'duurste' corporaties maar liefst drie keer zo hoog waren als bij de 'goedkoopste': SCHANDE !!
Omdat ik dit beeld niet herkende vanuit uitgebreide analyses van cijfermateriaal uit voorgaande jaren, vooral afkomstig uit de Corporatie in Perspectief van het Centraal Fonds Volkshuisvesting heb ik een aantal resultaten eens aan een nader onderzoekje onderworpen. Op grond daarvan lijkt enige nuancering op zijn plaats. Zowel bij de duurste als bij de goedkoopst werkende corporaties lijken de gerapporteerde kosten over 2013 belangrijk te zijn beïnvloed door incidentele zaken.
Een blik op de jaarrekening van één van de goedkoopst werkende corporaties (R&B Wonen) laat zien dat in het resultaat over 2013 een eenmalige schenking van maar liefst ruim 1,4 miljoen euro is verwerkt. Op een bezit van nog geen 4.500 eenheden leidt het meenemen van een dergelijk bedrag tot een aanzienlijke daling van de gemiddelde kosten per eenheid. Bij andere corporaties (zoals bijvoorbeeld Lefier en Dudok Wonen) blijken de kosten in 2013 hoog te zijn door incidentele uitgaven uit hoofde van grootschalige reorganisaties met als doel een forse kostenreductie op termijn.
Helaas wordt de laagste 'score' al snel tot norm verheven en worden de relatief 'dure' corporaties zonder verder naar de feiten te kijken aan de schandpaal genageld. Het zou de benchmark sieren als de cijfers voorafgaand aan publicatie zouden worden geschoond voor incidentele zaken zoals in de hiervoor genoemde voorbeelden weergegeven. Alleen dan ontstaat een beeld op grond waarvan een reële vergelijking mogelijk is. Een beeld bovendien waarbij de onderlinge verschillen aanzienlijk kleiner blijken te zijn dan nu gesuggereerd wordt.
